Middeleeuws dienstmeisje opgesloten in de voorraadkamer krijgt een grote lul.

Zij heeft altijd gedacht dat haar leven slechter zou zijn geweest als zij op een lagere trede was geboren, zij stelt zich voor dat zij de varkens moest voeren of erger. In plaats daarvan was dienstbode zijn in het kasteel zo slecht nog niet, daar dacht zij over na terwijl zij wat voorraad pakte uit de voorraadkamer toen zij merkte dat de deur gesloten was. Nu zat ze opgesloten, zonder kans dat iemand haar kwam redden. En zoals zo vaak toen ze even van de eenzaamheid kon genieten, liet ze haar hand zakken om zichzelf aan te raken, haar gekreun had haar zo afgeleid dat ze merkte dat een man haar te hulp was gekomen, maar toen hij haar in die positie zag, besloot hij de gunst te verzilveren.