Sensey\’s dorst naar maagdelijke tiener studenten.

De leraar was altijd een symbool geweest van rechtschapenheid, trots en discipline, daarom was haar verbazing zo groot geweest toen hij hen had aangesproken zo wanhopig had zij hun hulp nodig, zij had zich tot die speciale groep gewend omdat zij wist dat zij hen kon vertrouwen. Het was iets eenvoudigs, maar het moest zo discreet mogelijk, hij vroeg hen alle maagdelijke meisjes die ze kenden mee te nemen, het was de enige uitweg uit zijn kwelling, hij vertelde hen over de vloek, de enige manier om in leven te blijven was door de liefde te bedrijven met alle maagdelijke meisjes die binnen zijn bereik waren, het was niet alleen de dood die hij vreesde, het was de eeuwige pijn.